Atların Ç’ağına Yetişirsem Beni Orada Karşıla / Şiir
Atların Ç’ağına Yetişirsem Beni Orada Karşıla Atların kafası karışıkken kullandığı yoldayız Bir yol ayrımında olduğumuzu bilen yalnızca atlar Kendimizin iplerini tutamıyoruz çok zamandır Birbirimizde kaybettiğimiz yolu onarmak istiyoruz En çok mahvolacak yerlerimiz ağrısın diye bekliyorum ben Sen en çok fark edilmeyen yerlerimden vuruyorsun beni Bitiyor nehrin içinden zehir akarken susamak Hiçbir şeyin akmadığını, suyun durma kuvvetini Alıyorum dudaklarından, bu bana yetecek kadar durmak Rüzgâra karşı dayanıklı olacağıma inanmıştım, biliyorsun Süpürülmüş gömülerin altından ruhlar fışkırırsa diye Kendimi gömdüğüm yerde beni arıyorsun / orada olduğumu biliyorsun Orada olmadığımı hissediyorsun Ruhumunhaberiçoköncedengeldi Kendiselasınıverecekkadaruzunyaşayacağınainandıbiri Bunları bana neden anlatıyorsun Kaybolduk atların kafası karışıkken kullandığı yolda Aramızdan bir duvar çıktı yerin dibinden toprakkök derlerdi buna, dalları çabuk dağılır Rüzgâr şimdi gelsin dedik yaprakl...