Sevda Altınkaya

GÖR(ÜL)DÜ Görüldü olarak işaretlendi hayatım Görülmeden geçildi Bir ömür nasıl geçirilmeli diyordu kitaplar İlk gençliğin kaygısı vardı yüreğimde, şimdi yok Sıkışıyordu kalbim, şimdi rahat Kırk seneye varamadan biterse yol Emeklilik yaşı gelmeyen insan Nereden bilsin nasıl geçti Ben de bilmiyorum nasıl geçti Aslında iyi biliyorum nasıl geçti Hatalar yok, ezberler eksik, sistemler yamalı Her şey büsbütün çaresiz ve yorucu Günü kurtarsam yeterdi aslında Gün kendini tanımaktan uzak, gün batıktı Çekmekten yoruldum dünyanın kulaklarını O da saçlarıma yapıştı, kimin içinse bu kavga Henüz bir şey öğrenemedim hayattan Yarın da öğrenecek bir şey bulamam herhalde Öbür yarın da aynı Akvaryumun suyunu kırk kere değiştirsen Akvaryum yine akvaryumdur Özgür değilim balıklardan biliyorum Onlara benzeyecek kadar turladım kendimi Ekseninden kaymış bir dünya yine dünyadır çünkü Güneş tutulması cezbetmedi hiç beni Ölümler de üzmedi her gün yeni bir üzüntü satıyorlar Yeni bir üzüntü almak için ...

YAĞMUR BİZE NE ANLATIR? "Yağmur, duysam içimin göklerinden sesini, Yağarsın; taşlar bile yemyeşil filizlenir." Nurullah Genç Gök, gürültüden yarılacak sanki. Hava birden bozuyor, şimşeklerin ardı arkası kesilmiyor. Karanlık bir bulut, havanın bütün mavisine savaş açmış gibi. Tüm bunlar bir yağmurun habercisi. Dünya var olduğu günden beri hep aynı sırayı takip eden bu düzen, ne yapıp ediyor yine de hayrete düşürüyor insanı. Baharın ısıtmaya başladığı her şey birden soğuyor. Tavuklar içeri kaçışıyor korkudan, kuşlardan ses seda çıkmıyor. Sonra bir gürültü yine, bir şimşek daha. Parlıyor gök, bütün korkutuculuğuyla. Yanıp sönüyor, altında bir tek ağaçlar tek vücut. Bir tek ağaçlar ve otlar yerinde karşılıyor bu gürültüyü. Gürültü bitince aniden bir yağmur başlıyor. Gök, bu kadar yaşı nasıl tutuyor içinde? İnsan balkona çıkıyor sonra. Şemsiyesini alıp dışarıda yürüme fikrine kapılsa da ayaklarının çamur olma ihtimali kurcalıyor aklını. En iyisi balkondan izlemek. Çama...