GÖR(ÜL)DÜ - ŞİİR


GÖR(ÜL)DÜ


Görüldü olarak işaretlendi hayatım

Görülmeden geçildi


Bir ömür nasıl geçirilmeli diyordu kitaplar

İlk gençliğin kaygısı vardı yüreğimde, şimdi yok

Sıkışıyordu kalbim, şimdi rahat


Kırk seneye varamadan biterse yol

Emeklilik yaşı gelmeyen insan

Nereden bilsin nasıl geçti

Ben de bilmiyorum nasıl geçti

Aslında iyi biliyorum nasıl geçti


Hatalar yok, ezberler eksik, sistemler yamalı

Her şey büsbütün çaresiz ve yorucu

Günü kurtarsam yeterdi aslında

Gün kendini tanımaktan uzak, gün batıktı

Çekmekten yoruldum dünyanın kulaklarını

O da saçlarıma yapıştı, kimin içinse bu kavga


Henüz bir şey öğrenemedim hayattan

Yarın da öğrenecek bir şey bulamam herhalde

Öbür yarın da aynı

Akvaryumun suyunu kırk kere değiştirsen

Akvaryum yine akvaryumdur

Özgür değilim balıklardan biliyorum

Onlara benzeyecek kadar turladım kendimi

Ekseninden kaymış bir dünya yine dünyadır çünkü


Güneş tutulması cezbetmedi hiç beni

Ölümler de üzmedi her gün yeni bir üzüntü satıyorlar

Yeni bir üzüntü almak için gazetelere para vermiyorum

Bu akıllı hâllerimi seviyorum

Sekiz yıldır yeni kaban almadım

Aslında hâlâ yeni gibi

Ama bazen babamın öldüğünü unutup

Bunun için ağlıyorum

Görüldü atan bir hayatın arkasından

Köpek gibi üzülüyorum

(Hep böyle olmaz mı zaten?)


Sevda Altınkaya 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

PERSONA - ŞİİR

Resim
Sevda Altınkaya   PERSONA   Kural: Bir gün her şey tersine döner yani aslına*   İç, dışın içinde kalır Unutkanlık en büyük ezberdir Susuzluğun çemberi nehirleri çevreler Yüz, aidiyet duygusu en son gelişen yerimizdir Aşk, kayıp bir denizciyle çıktığı seferden beri yanlış yerde aranıyor   Yüz: O herkese başka bir hikâye anlatıyor   Aşk: Bir düğümün içinde çözülüyoruz birbirimize   Dünya: Her şey kurmaca   Cehennem: Artık kendine kalacak bir yer aramıyor   Tabu: Hiç eskimiyor   Odalar: Birkaç odadan geçilir evimize Hiçbir yerden varılmaz evimize Biz şarkı söylerken duvarların yüzünde kırışıklar belirir Uzun bir akşam kadar uzar kasvet Kimsesiz zamanın boşluğa düşmesinden korkan evimiz daimi boşlukta konumlanmıştır Boşlukta yürürken en çok kendine çarpar kendimiz Bu bir yüzleşme değildir Kendine yükselen duvarlardır olsa olsa   Persona: Kendini üst...
Devamı

Atların Ç’ağına Yetişirsem Beni Orada Karşıla / Şiir

Resim
Atların Ç’ağına Yetişirsem Beni Orada Karşıla Atların kafası karışıkken kullandığı yoldayız Bir yol ayrımında olduğumuzu bilen yalnızca atlar Kendimizin iplerini tutamıyoruz çok zamandır Birbirimizde kaybettiğimiz yolu onarmak istiyoruz En çok mahvolacak yerlerimiz ağrısın diye bekliyorum ben Sen en çok fark edilmeyen yerlerimden vuruyorsun beni Bitiyor nehrin içinden zehir akarken susamak Hiçbir şeyin akmadığını, suyun durma kuvvetini Alıyorum dudaklarından, bu bana yetecek kadar durmak Rüzgâra karşı dayanıklı olacağıma inanmıştım, biliyorsun Süpürülmüş gömülerin altından ruhlar fışkırırsa diye Kendimi gömdüğüm yerde beni arıyorsun / orada olduğumu biliyorsun Orada olmadığımı hissediyorsun Ruhumunhaberiçoköncedengeldi Kendiselasınıverecekkadaruzunyaşayacağınainandıbiri Bunları bana neden anlatıyorsun Kaybolduk atların kafası karışıkken kullandığı yolda Aramızdan bir duvar çıktı yerin dibinden toprakkök derlerdi buna, dalları çabuk dağılır Rüzgâr şimdi gelsin dedik yaprakl...
Devamı

SENİN VE DÜNYANIN İKİZİ- ŞİİR

Resim
SENİN VE DÜNYANIN İKİZİ Ölüm bizi sadece yaralayabilir Oysa yaşamın perçemleri Kusursuz birer can emici Senin ve dünyanın ikizi başka bir yerde yaşanır, ancak bir uzay mekiğinde Sahici bir cennette ya da hayat var denilen bir gezegende Dünyada bir hayat yaşamış gibi Yaşıyor ve sanki yaşayacak gibi Uzayın kaç kilometrelik derinliğinde bir yerde Sanıyorum ki El ele verip kalbini daha güzel bir yerinden kırmışız Senin ve dünyanın ikizi, nerede bir tutarsızlık görsek uyarmışız Nerede bir kadeh kaldırılmış onaysız zaferlere Hiç olmayacak bir anda hiç olmayacak bir adamla sevişmiş bir kadın Yüzünden uçurum sessizliğinde ilerlemişiz Vatansız bir aşkın kollarında kesilmiş nefesimiz Âh ne kötü zamanlama tarih Ne kötü zamanlama insan Ne kötü zamanlama aşk Ağzını bıçağa sürte sürte Ne kötü bir kesikmiş yaşam Senin ve dünyanın ikizi, aynı ormanda başka ağaçlar dilemişiz Kimse hayvan değil, insan değil kimse Rab nerede kaldı senin ashab-ı kehften boşalan kadroların İşçilerin taşeron, m...
Devamı