Sevda Altınkaya

Dünyamız ne kadar kendimize dair? Dünyamız, bize dair olan ve içinde bulunduğumuz olmak üzere iki farklı şekilde tanımlanabilir. Bu ikisi arasında dünyadaki insan sayısı kadar ilişki biçimi mevcuttur. Aslına bakacak olursak içinde bulunduğumuz dünyaya ait gözlemlerimiz ve yaşantımız bize dair olan dünyadan daha fazladır. Günümüzde çağdaş insan toplumsal normlardan ve gelenekten eskiye nazaran daha kopmuş; sevinçleri ve hezeyanlarıyla baş başa kalmış gibi görünse de eskiye göre kendine daha yakın sayılmaz. Bugün birey olmanın yanlış yorumları şeklinde ortaya çıkan birtakım davranış sitilleri uygulamaya konulmuş olabilir ancak bu durum yeni davranış stillerinin insanlar tarafından benimsenmiş olduğunu göstermez. İçselleştirilemeyen yaşantılar insanı yüzeysel davranmaya zorlar ve bu yüzeysel zemin kendiliğe dair pek çok parçanın da yok olmasına, körleşmesine sebep olur. Burada başlık olarak dünyamız ne kadar kendimize ait demekten kaçınıp dünyamız ne kadar kendimize dair demek...

SENİN VE DÜNYANIN İKİZİ Ölüm bizi sadece yaralayabilir Oysa yaşamın perçemleri Kusursuz birer can emici Senin ve dünyanın ikizi başka bir yerde yaşanır, ancak bir uzay mekiğinde Sahici bir cennette ya da hayat var denilen bir gezegende Dünyada bir hayat yaşamış gibi Yaşıyor ve sanki yaşayacak gibi Uzayın kaç kilometrelik derinliğinde bir yerde Sanıyorum ki El ele verip kalbini daha güzel bir yerinden kırmışız Senin ve dünyanın ikizi, nerede bir tutarsızlık görsek uyarmışız Nerede bir kadeh kaldırılmış onaysız zaferlere Hiç olmayacak bir anda hiç olmayacak bir adamla sevişmiş bir kadın Yüzünden uçurum sessizliğinde ilerlemişiz Vatansız bir aşkın kollarında kesilmiş nefesimiz Âh ne kötü zamanlama tarih Ne kötü zamanlama insan Ne kötü zamanlama aşk Ağzını bıçağa sürte sürte Ne kötü bir kesikmiş yaşam Senin ve dünyanın ikizi, aynı ormanda başka ağaçlar dilemişiz Kimse hayvan değil, insan değil kimse Rab nerede kaldı senin ashab-ı kehften boşalan kadroların İşçilerin taşeron, m...