SENİN VE DÜNYANIN İKİZİ- ŞİİR

SENİN VE DÜNYANIN İKİZİ

Ölüm bizi sadece yaralayabilir

Oysa yaşamın perçemleri

Kusursuz birer can emici

Senin ve dünyanın ikizi

başka bir yerde yaşanır, ancak bir uzay mekiğinde

Sahici bir cennette ya da hayat var denilen bir gezegende

Dünyada bir hayat yaşamış gibi

Yaşıyor ve sanki yaşayacak gibi

Uzayın kaç kilometrelik derinliğinde bir yerde

Sanıyorum ki

El ele verip kalbini daha güzel bir yerinden kırmışız

Senin ve dünyanın ikizi, nerede bir tutarsızlık görsek uyarmışız

Nerede bir kadeh kaldırılmış onaysız zaferlere

Hiç olmayacak bir anda hiç olmayacak bir adamla

sevişmiş bir kadın

Yüzünden uçurum sessizliğinde ilerlemişiz

Vatansız bir aşkın kollarında kesilmiş nefesimiz

Âh ne kötü zamanlama tarih

Ne kötü zamanlama insan

Ne kötü zamanlama aşk

Ağzını bıçağa sürte sürte

Ne kötü bir kesikmiş yaşam

Senin ve dünyanın ikizi, aynı ormanda başka ağaçlar dilemişiz

Kimse hayvan değil, insan değil kimse

Rab nerede kaldı senin ashab-ı kehften boşalan kadroların

İşçilerin taşeron, müritlerin asgari ücretli

Evlerin sabah ışığından habersiz

Aşıklarının koca bir delik kalbi

Ölmeyenler artık talihi suçlamıyor Rab

Karanlığına kimse el sürmüyor

Kötü talih, büyümeyen bebeğiyiz onun

bizi hâlâ emziriyor

Senin ve dünyanın ikizi

İstediğin kadar çoğalt kendini

Yarım sen, yarım ben, yarım bir dünya

İyidir her şeyin ikizinden

Sevda Altınkaya